IRRC No. 888
تولد یک ایده: تأسیس کمیتۀ بینالمللی صلیب سرخ و نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر: از سولفِرینو تا نخستین کنوانسیون ژنو
Abstract
ضربۀ روحی ناشی از مواجهه با وحشت جبهۀ جنگ و مشاهدۀ مستقیم رها کردن زخمیان، هانری دونان را به دو ایدۀ مبتکرانه رهنمون ساخت: ایجاد جوامع امداد داوطلب دائمی و تصویب معاهدهای برای حمایت از سربازان مجروح و کلیۀ کسانی که برای کمک رسانی به آنها تلاش میکنند. به ابتکار گوستاو مُوَنیه، به منظور اجرای پیشنهادات دونان، کمیتهای در ژنو تأسیس شد. آن کمیته، که خیلی زود کمیتۀ بینالمللی صلیب سرخ نام گرفت، دو کنفرانس بینالمللی برگزار کرد؛ کنفرانس اول پایههای تأسیس جوامع امداد را در آینده بنا نهاد و کنفرانس دوم نخستین کنوانسیون ژنو را تصویب نمود. این مقاله ناظر به اوضاع و احوالی است که با سولفِرینو آغاز شد و با تصویب کنوانسیون ژنو به اوج رسید و به تأسیس کمیتۀ بینالمللی صلیب سرخ و سپس نهضت بینالمللی صلیب سرخ وهلال احمر منجر گشت.